Hoe de Keltische jaarfeesten een verdiepend accent kunnen geven aan een bosbad
Als een ajuintje
De intense natuurverbinding die je kan ervaren tijdens een bosbad, is heel bijzonder. Waar ik, als bosbadgids, het meest van hou, is het moment dat ik de deelnemers zie versmelten met het bos en met zichzelf. Je ziet het aan hun ogen die een beetje glazig worden en de gelukzalige glimlach die op hun gezicht speelt. Het raakt me keer op keer dat dit moment van verbinding al meestal tijdens het begin van het bosbad plaatsvindt. Vanaf dat moment gaat er ergens in ons een verborgen poortje open waarlangs het bos gemakkelijk in ons kan doordringen, dieper en dieper. Ik vergelijk de de ervaring graag met een ajuintje waarvan we gedurende het bosbad steeds een schil meer afdoen om dan uiteindelijk bij de kern te komen.
ā
Elk bosbad is anders en elke deelnemer beleeft een bosbad op zijn eigen unieke manier. En ook elke bosbadgids is anders en legt zijn eigen specifieke accent in zijn/haar aanbod. Wat we -denk ik- allemaal gemeenschappelijk hebben, zijn de basisingrediënten van een bosbad, namelijk het verstillen, vertragen en het bewust openen van de zintuigen zodat de atmosfeer van het bos kan binnenstromen. Daarnaast is er nog een gans scala aan verschillende ingrediënten die bosbadgidsen gebruiken en zo een eigen stijl creëren.
Special ingredient
Waar ik van hou als ‘special ingredient’ zijn de Keltische seizoensfeesten. Sinds mijn jonge jaren zijn deze feesten een belangrijke leidraad en daarom is het ook een vanzelfsprekendheid om hen te verweven in het Barrevoets aanbod. Ze fungeren als kapstokken waar ik mijn wandelingen (maar ook bij uitbreiding mijn leven) rond opbouw.
Onze Keltische en Germaanse voorouders (bij uitbreiding alle natuurvolkeren) kenden een woord zoals ‘natuurverbinding’ waarschijnlijk helemaal niet, zij waren zo intens één met de natuur op een manier die wij heden ten dage niet meer kennen dat zulke woorden totaal overbodig waren. Ik zie hen niet afspreken om te gaan bosbaden š Net daarom biedt hun verleden zo’n rijke bron aan inspiratie om te integreren in natuurverbindende activiteiten zoals onder andere het bosbaden.
De cycli van hun jaarfeesten zijn als poorten die een opening creëren van diepgaande verbinding met de natuurlijke wereld én met onze eigen ware natuurlijke binnenwereld – ons innerlijk landschap. Als bosbadgids en natuurcoach hou ik ervan om de sluiers die rond deze poorten hangen wat op te lichten en zichtbaar te maken voor de deelnemers. Zo worden sommige van de uitnodigingen of oefeningen die het bosbad vorm geven telkens een kleine ceremonie of ritueel die als ankerpunten dienen om datgene uit de buitenwereld te verinnerlijken. De seizoensfeesten zijn als het ware een soort van natuurlijke spiegel waarbij we ons bewust kunnen worden van wat er werkelijk gaande is, los van het alledaagse, maar gelinkt aan de overgang van het ene naar het andere. Ze zijn verbonden aan verandering, aan overgangen en kunnen helpen om in onszelf contact te maken met datgene wat we willen veranderen, vernieuwen, verwerken.
ā
Oerwortels
Mijn ervaring met het integreren van de seizoensfeesten in een bosbad of natuurcoaching is dat het een verdiepend accent brengt. Door er een vleugje van onze gemeenschappelijke voorgeschiedenis in te integreren maken we ook verbinding met onze oeroude gemeenschappelijke wortels. Het is inpluggen op ons gezamenlijk ritme dat diep binnen ons ligt, opgeslagen in onze genen.
ā
Het samen vieren van de feesten brengt verbinding over de generaties heen: wen erven de gebruiken van onze voorouders en tegelijk schenken we die aan onze kinderen. Op die manier zijn we via het eren van de oude tradities verbonden met het verleden en met de toekomst, terwijl we net heel mindful in het nu staan.
ā
Dit schrijven maakt me nieuwsgierig naar waar collega bosbadgidsen hun accenten leggen. Welke verschillende insteken is de bosbad wereld rijk? Wat het effect hiervan op de deelnemers? Hoe vertaalt zich dit naar hun natuurverbinding? Boeiend!
ā
---
ā
Emmy Schockaert is een creatieve bosbadgids/natuurcoach. Zij gidst vooral in bossen in de Vlaamse Ardennen. Ze is ook de bezielster van Barrevoets. De natuur is haar passie en groene draad in het leven. Met Barrevoets wil ze een schakel zijn in de verbinding tussen mens en natuur. Haar opleidingen van natuurgids, herborist, natuurcoach en bosbadgids (Shinrin Yoku/Metzamieli) bundelt ze in begeleide wandelingen. Hierbij staat niet het wandelen maar het vertragen, verstillen en prikkelen van de zintuigen centraal. Emmy gebruikt onze Keltische achtergrond graag als leidraad. De seizoenen en het ritme in de natuur zijn haar inspiratiebron. Ook werkt zij vaak samen met CM. Je kan haar volgen op facebook en instagram. Haar website: www.barrevoets.be