Voor je bosbad: 

​

​

​90% van de ervaring van een bosbad gebeurt voor het bosbad zelf. In de kunstwereld is dat zo:  de ervaring wordt rijker als je bewust over enkele dingen nadenkt en jezelf voorbereidt. 

​

Gidsen kiezen niet zomaar een bos. Vaak doen ze een hele landschapsscan. Ze leren meer over de geschiedenis, het heden en de toekomst van het landschap. Welke wezens leven daar of hebben daar geleefd? Wat zijn hun verhalen? Waarvan moeten we ons bewust zijn? Het bos is de partner van de gids én van de deelnemer. Daarom nodigen we je graag uit om eens na te denken of uit te pluizen wat de vragen zijn op volgende vragen:

​

1. Welke naam/namen heeft dit bos? 

2. Hoe oud is dit bos? 

3. Heeft dit bos er altijd zo uitgezien? 

4. Welke volksverhalen bestaan over dit bos? 

5. Welke wezens (dieren, planten etc.) wonen in dit bos? (Bv. goed om te weten dat er bijvoorbeeld adders wonen) 

6. Welke beek/rivier stromen hierdoor? Welke mensen van wie je houdt, wonen vlakbij deze rivier/beek? 

7. Hoe verbindt dit bos je met andere mensen van wie je houdt? Wie van hen komt ook vaak in dit bos? Wie woont vlakbij dit bos? 

8. Wie heeft voor dit bos gezorgd? Dank hen voor en/of na je bosbad. 

​

Dankbaarheid

​

Bosbaden is dichter bij jezelf komen, maar ook je afhankelijke relatie met anderen en de rest van de natuur erkennen. Bosbaden komt van het Japanse Shinrin yoku en is in de jaren '80 door de Japanse overheid gecreëerd, maar de Japanse overheid is ook duidelijk (onbewust/bewust) geïnspireerd door shintoïsme en diepgewortelde ideeën over eco-centrisch denken, en ook door Confucius. Bosbaden gaat ook over je plaats herkennen in het universum, dat je maar een druppel bent in een grote zee van liefde en energie. Sommigen zeggen dat 'al in een bos zijn' door Japanners als shinrin yoku wordt gezien, maar 'in een bos zijn' betekent voor Japanners ook de voorouders, de kami die voor hun land en bloed hebben gezorgd, erkennen en eren.

Het is een act van dankbaarheid.

Over dankbaarheid gesproken, wist je dat Japanners geen woord hebben voor smakelijk? Voordat ze eten, zeggen ze itadakimas, wat betekent "dankjewel aan diegenen die voor dit eten hebben gezorgd" en dat kan verwijzen naar de kok, naar de aarde, naar de boer...

Sommige begeleide bosbaden (bv ANFT stijl bosbaden) eindigen met een theeceremonie. Dit is niet gelijk aan de Japanse theeceremonie (ook een hele reeks van verschillende scholen met elk hun eigen regels en geschiedenis). De theeceremonie op het einde van een bosbad dient als een soort van markering dat het gedaan is. Ook is dit het moment om dankbaarheid te tonen. Waarom probeer je niet eens 'itadakimas bos' te zeggen? ;) 

​

​

​

​